HİKMET
evini yaptı;
Yedi
direğini yondu;
2.
Hayvanlarını boğazladı; şarabını hazırladı;
Sofrasını
da kurdu;
3.
Genç kızlarını gönderdi;
Şehrin
yüksek yerleri üzerinde çağırıyor:
4.
Bön olan kim ise buraya gelsin;
Aklı
eksik olana ise, diyor:
5.
Gelin, ekmeğimden yiyin,
Ve
hazırladığım şaraptan için.
6.
Ey bön adamlar, bırakın da yaşayın;
Ve
anlayış yolunda yürüyün.
7.
Müstehziyi tekdir eden utanç alır;
Ve
kötü adamı azarlıyan leke alır.
8.
Müstehziyi azarlama, yoksa senden nefret eder;
Hikmetli
adamı azarla, o da seni sevecektir.
9.
Hikmetli adama ver, ve daha hikmetli olur;
Salih
adama öğret, ve bilgide artar.
10.
RAB korkusu hikmetin başlangıcıdır;
Ve
Kuddûsu tanımak, anlayıştır.
11.
Çünkü günlerin benim vasıtamla çoğalacak,
Ve
ömrünün yılları artacak.
12.
Eğer hikmetli isen, kendin için hikmetlisin;
Ve
eğer istihza edersen, onu yalnız sen yüklenirsin.
13.
Akılsız kadın yaygaracıdır;
Böndür,
ve bir şey bilmez.
14.
Yoldan geçenleri,
Yollarına
doğru gidenleri çağırsın diye,
15.
Evinin kapısında,
Şehrin
yüksek yerlerinde iskemlede oturur:
16.
Bön olan kimse buraya gelsin;
Ve
aklı eksik olana:
17.
Aşırılmış sular tatlıdır,
Ve
gizlide yenilen ekmek lezzetlidir, der.
18.
Fakat adam bilmez ki, orada ölüler vardır,
Kadının
çağırdıkları ölüler diyarının derinliklerindedir.